Od lat (od 5 września 2014 r.) obowiązuje art. 10a ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (tj. Dz.U.2017 poz.1161), zgodnie z którym ograniczeń przeznaczania gruntów na cele nierolnicze przewidzianych w ww. ustawie nie stosuje się do gruntów rolnych położonych w granicach administracyjnych miast.Nie jest to jednak jedyna regulacja ograniczająca obrót nieruchomościami rolnymi.
Należy bowiem pamiętać o przepisach ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t.j. Dz.U.2019.1362), która w art. 2a ust. 1 stanowi, że nabywcą nieruchomości rolnej może być wyłącznie rolnik indywidualny, chyba że ustawa stanowi inaczej. Dalej ww. artykuł zawiera katalog wyjątków od powyższej reguły jednak, mimo, że jest on obszerny, przypadki w nim wymienione mają w większości charakter tak specjalistyczny, że dla przeciętnego nabywcy najistotniejszy wydaje się świeżo dodany (wszedł w życie 26 czerwca 2019 r.) pkt 1a ustępu 3 ww. art. 2a, dzięki treści któremu ww. obowiązek zbywania na rzecz rolnika indywidualnego nie dotyczy nieruchomości rolnych o powierzchni mniejszej niż 1 ha. Jest to źródłem powszechnej tendencji do rozdrobnienia gruntów rolnych, co nie zawsze sprzyja prawidłowemu kształtowaniu zagospodarowania przestrzennego. Rozrzucenie przy tym uregulowań prawnych dotyczących ww. kwestii w różnych aktach, których wzajemna współzależność nie jest do końca jasna, z pewnością nie służy pewności obrotu gruntami rolnymi położonymi na terenach miejskich. Pożądane jest ujednolicenie ww. regulacji przez ustawodawcę.
Autor:
radca prawny Marcin Ziółkowski
Najnowsze Artykuły
Granice władztwa planistycznego
W ostatnich latach w niektórych gminach można zaobserwować praktykę prowadzenia postępowań planistycznych i uchwalania planów miejscowych dla…
15 września 2019